[Lyric] Polaroid (Panaceum)

[Tomek]
Jak po la roid chciałbym połapać momenty
I poprzewijać chwile jak te stare VHSy
Znowu spotkać ją: jak wtedy po raz pierwszy
I popopełniać błedy, być przez chwilę pierdolnięty
I pisać sobie teksty bez parcia że jutro praca
Że musimy cos załatwiać i planować co i kiedy
Czarny dach i piwko. Z nią lub z tą ekipiką
W duszy tylko hip hop, w duszy tylko hip hop
Zajawa ciągle świeża ale teraz trochę większa wiedza
Tak. wtedy naiwność na medal
Wiara większa niż papieża w prawdę w tych wersach
I w chuj tego młodego, bezczelnego wręcz zawzięcia
Ta. patrz; Analogi zjadła cyfra;
VHSy Netflix wyparł, ale jeśli kiedyś spytasz
Typa co siedzi przy mixach powie ci że wtyczka
Nie zastąpi nigdy duszy starego Telеtronixa

[Ref]
Jak polaroid zapisuję sobie chwile
Schowam je w albumach, tam zostaną wiеcznie żywe
Jak polaroid zapisuję dobre chwile
I wracam tam pamięcią kiedy włącza się sentyment
[Maciek]
Jak polaroid chcę mieć wszystko na już
A przez życie w ciągłym pędzie musiał zniknąć nasz luz
Chcę lecieć na rewersie dobrych parę lat wstecz
I powiedzieć dorosłości że nie zamierzam biec
Chodzić z piłką pod pachą, nosić piwko w plecaku
Zapalniczką podważać kapsle gdzieś na czarnym dachu
Palić na Mikołaju te ogniska z tymi ludźmi
Którzy dzisiaj w mazowieckim, w śląskim, w łódzkim
I pisać słabe rymy, wierzyć w zmienianie świata
Kibicować Brazylii, włosy jak Ricardo Kaka
Się jarać starym Weezym, ale wordplayów nie łapać
Zapisywać swoje myśli, ale jeszcze nie w szesnastkach
Czas bardzo nas pozmieniał tak jak wszystko dookoła
Ale póki to pamiętam to uwielbiam to przywołać
I cenię tą ucieczkę w pędzie by więcej mieć
No dwa dwadzieścia jeden; to już nie jeden pięć

[Ref]
Jak polaroid zapisuję sobie chwile
Schowam je w albumach, tam zostaną wiecznie żywe
Jak polaroid zapisuję dobre chwile
I wracam tam pamięcią kiedy włącza się sentyment